Palenica Białczańska
Polana w Tatrach Wysokich położona w Dolinie Białki na wysokości ok. 990 m n.p.m. Stanowi punkt końcowy dla ruchu zmotoryzowanego, zmierzającego Drogą Oswalda Balzera w kierunku Morskiego Oka. Jest tu także końcowy przystanek busów PKS, mikrobusów oraz postój góralskich fasiągów.
Dawniej na polanie znajdowały się szopy pasterskie górali z Białki Tatrzańskiej. W 1951 r. wybudowano murowany budynek, później kolejne. W 1962 r. na polanie zbudowano duży parking samochodowy. Parkować tu może do 850 samochodów, często jednak nie wszyscy chętni mieszczą się, muszą więc zostawiać auta wzdłuż drogi lub nawet po stronie słowackiej. Parking jest płatny poza godzinami nocnymi[1]. Na Palenicy Białczańskiej mieści się najliczniej uczęszczane wejście do Tatrzańskiego Parku Narodowego: w 2005 r. weszło tędy 623 500 osób, czyli 31,5% wszystkich turystów w TPN. Niegdyś istniała tutaj również placówka Straży Granicznej, przekształcona obecnie w ośrodek wypoczynkowy pograniczników. Szosą z Palenicy do Morskiego Oka mogą jeździć jedynie odpowiednie służby, od 1998 r. zakaz wjazdu dotyczy też rowerów.
PowrótSzlaki turystyczne:
- szlak turystyczny niebieski – szlak niebieski na Rusinową Polanę i do Zazadniej.
Szosa do Morskiego Oka, od której przy Wodogrzmotach Mickiewicza odchodzą szlaki:
- szlak turystyczny zielony – zielony ze schroniska na polanie Stara Roztoka do Doliny Roztoki, a dalej do Doliny Pięciu Stawów Polskich.
- szlak turystyczny czerwony – czerwony z Toporowej Cyrhli przez Psią Trawkę, Rówień Waksmundzką i dalej od Wodogrzmotów wzdłuż szosy nad Morskie Oko.
